Bir bulut gibi yüksekten seyrine bakılır, teselli bilmeyen gözlerle.
Töresiz, benliği küf tutmuş yerime konuşan dil kimin, söz kimin?
Sükût ettiğimiz gibi yüz yıldır, üstümde gezen bu uğursuzluğuyla
Yüreğime izinsiz girişe geçit açan, bende sizdenim diyen kalleş kim?
Bu kadar zaafı tutmak, zamk gibi içime her çelişkiden
Esareti, cennete misal edip, özgürlüğüme dayatmak kimin haddine!
Sana, ona, ötekine hiç birinize kanaat etmek! Aklımın değil ucunda!
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta