Bu beden ki biricik hanesidir ruhumun,
Bazen sıcak bir yuva, bazen dört duvar zindan gibi,
Oysa ruhumun bir parçası kaf dağında efsaneler diyarında,
Bir parçası manalar denizine yelken açmış,
Bu yürek ki, her bir anında, kaç manayla hasbihal olmuş,
Renkten renge bürünmüş, binlerce hissin ahenginde dansetmiş,
Mitolojik çağlardan izler taşır bu ruh, bu yürek,
Ezel ile ebed arasında birleşip mayalanmış, herşeyle birleşmiş, geçmişi ve geleceği bir olmuş,
Zamana sığar mı bu okyanus, bu uçsuz bucaksız tahayyül,
Ey insan öyle basit görme kendini,
Sen ki koca evreni içinde taşıyıp,
Kendini evrene sığdıramıyansın....
Kayıt Tarihi : 24.1.2017 16:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!