Günün ilk ışıklarında günyüzüne baktığında,henüz aydınlanmamıştır zaman.
Aynı anda duruyordur ışık ve mekan.
Tüm gün yaşamıştır insan ve günyüzünden öte iç yüzüne dönük.
Ne kadar sessizse yaşam, o kadar bir hareketlilik içinde.
Ve belirsizce bir an benliğinde,kalpten duyabilmenin etkisinde
ses olabilinceye dek susar düşüncelerinde.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta