Zaman dağlarına yolculuğa çıktım
Mesafesi az olan, uzun bir yolun sonunda
Cesaret uçurumunun kenarına vardığımda
Kurumuş hayat ağacının gölgesinde
Ölümün son nefesi ile burun buruna kaldım
Arkamdan fırtına misali esen rüzgar
Beni aydınlığa iteleyen karanlık gibiydi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta