Ne beyhude harcadım seni,ne kadar hor kullandım.
Her hüsranımda, pişmanlıkla dedim:şimdi akıllandım...
Sen sesizce süzüldün durdun; ben habersiz yıllandım.
Savruldum hep içinde; kâh karalandım,kâh aklandım.
Bilmem aflarımın kabülüne var mıdır zamanım...
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
