Zaman Şiiri - Hasan Mutlu

zamanı bitirmeliyim bu gergefte
örgüleri var nefeslerimin
yünleri var çığlıkların
kuzlara düşen kuzu bakışlarda canavarlarım var
kabuğunu soy yaralarımın
kana kana yediğim yokluğun var.
zamanı almalıyım ağız kavgalarından
kanları bozulmuş zamanın rengiyle
gülleri yeniden boyamalı kırmızıya
bu ellrde kan rengiyle gülü var
zaman şimdi yanıyor
bu yungında yakmalı suları
gözlerde pişmeli sevda çeyizleri
kokusuna güllerin vurulmuşlar can çekişiyor bu örgüde
bu yangında odunları işte zamanın yaratıkları olmalı
kibriti şimşekler..............................
yandığında yağmalı yağmurlar
yağmurlar kızgın yağı olmalı bu yemeğin
tuzu sen olmalısın
ey zamana mahkum güneş
yak zartık geceleri
pişsin yemeğim.
açlığını gözlerimin doyurur mu
saldım zamanı gitsin artık bu örgüler
çözdüm gergefimde kalan artıklarımı
zamanı yolcu ettim
yalancı gözlerine
bunlar yapmaymış bozuldu
ellerime aldım eteğini tarihin, öptüm
kucağında ağladı bu zaman.
zamanın ellerini bağlamalıyım
geven burukluğuna
donmalı bu zaman akrebin kıskacında
yelkovan kamçılamalı bu gidişleri
sökmeli yüreğimdeki gülleri
bu ölümün elleri