Bu dünyada bir meşguliyeti olmalı insanın.
Yararlı olduğunu düşündüğü bir şeyler yapmalı.
Aksi halde bizler farkında olmadan sirayet eden bir ruh hali var üzerimize.
Öyle bir ruh hali ki bir çıkmaza sokuyor.
Çoğunlukla da konunun bir şey yapmamakla ilgisi yok.
Yolunda gitmeyen en ufak şeyleri dert ediyoruz kendimize.
Büyütüyoruz büyütüyoruz büyütüyoruz depresyona girene kadar.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta