Zaman, maddede vazgeçilemez olgumuz.
Elimizde değil, elinde olduğumuz.
Hayat sermayemiz çarkları arasında.
Eksilerek biter, “anbean” pahasına.
Zamanda bir sır var, ölüm ile aşikâr.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta