Bilmezdim ayakkabı bağlamayı bile ben
Geçiremezdim inan ipliğide iğneden
Görünmez el gibi şu üzerimizden geçen
Bir düş gecelerimi sarmaladığı her an
Usulca seslendi ve anlattı bana zaman
Ağlamayı bilmezdim anlıktı yoktu hüznüm
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
İşte sıkça kullandığım bir sözün karşıma çıkışı...: 'Hayat, en iyi öğretendir' derim, ben de... Eğitimci oluşumun da etkisi vardır kuşkusuz...
Çünkü insan en iyi 'yaparak ve yaşayarak' öğrenir...
İşte şiir, işte şaire... 'Hüznü, sevgiyi, aşkı, acıları' nasıl öğrendiğini yazıyor, 'ayakkabısını bağlamayı' bile...
Dilerdim ki, 'hep incinen' olmasa... Sevinçleri daha baskın olsa... Ama hayat işte.. En fazla etkileyen ne ise, en iyi öğrettiği de o oluyor...
Çok etkiliydi Fazilet Hanım.. İçtenlikle kutlarım şiirinizi ve sizi...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta