Ne zaman elime bir kalem alsam
Adına şiirler yazıyorum
Sevgin bir çığ oluyor
Yuvarlanıyor mısralarımda
Yine de anlatamam bendeki Seni...
Ne zaman Seni düşünsem;
Dudaklarıma sıkışıyorsun
Ve patlıyorsun volkan misali
“Seni Seviyorum Canımıniçi”...
Ne zaman elime bir fırça alsam
Göz bebeklerimde canlanıyorsun
Al güller, kan güller dolar gönlüme
Ve Seni çizerim kalbime....
Ne zaman içli bir şarkı dinlesem;
Ayrılığımız gelir aklıma
Bir muma dönerim
Damla damla kirpiklerimde erirsin
Ben.... Biterim...!
Ne zaman iki sevgili görsem;
Özlerim Senin Sevgini
Sözlerini, saçlarını, tenini
Biterim bir sigaranın bittiği gibi
Geri dönmen için dua ederim...!
Ne zaman güneş batsa, başlasa gece;
Yalnızlığımla baş başa kalsam
Tan yeri olursun hayallerimde
Yükselirsin, yükselirsin sevdikçe
Ve uykularımı unuturum Seni düşündükçe...!
Ne zaman?
İşte bu “zaman” var ya “zaman”
Zamanı geldiğinde
Her şeyi anlatır “ZAMAN”....! ! !
Kayıt Tarihi : 24.4.2004 18:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!