Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
koyu bir insanız işte; arasıra gülebilen, politik kargalar önünde. kış kokuyoruz, kuş takıyoruz düşlerimize birer filistin cesedi girdikçe. ısınıyoruz, üşümediğimiz kısır döngüye kışlayarak. israil bildiğini yapıyor, biz ezberlediğimizi söylüyoruz. kutluyorum.
Güzel ve anlamlıydı, yüreğinize sağlık...
o kadar çok şey bekliyoruz ki... beklemediğimiz tek şey artık insanlık belki de... beklemedikleri tek şey huzur filistinde. israil ve azrail çok soğuk gülmekteler... çocuklar çok sıcak ağlamaktalar ölen insanlığa...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta