Baharda çiçek olur örtersin tabiatı,
İncinmeyesin diye adım atamam yere.
Çisil çisil yağarsın doludan daha katı,
Çalar durursun beni karıştırır sellere…
bedene boşa yük hep dilsiz başım,
sükütla örtülü tüm haykırışım...
nura çivilenmiş mahzun bakışım,
bu ne biçim yazı, yaradanım oy!
Bocalayıp kekeledim hani dün
Senin gibi gördün dilim çaresiz
Şu paslı bahçemde minik bir türktün
Bülbül gibi gördün gülüm çaresiz..
Serin karanlıklar hep benim yerim
kara güller...
kara gözden daha mı alımlı kara güller,
kara kaştan daha mı çalımlı kara güller...
avuçlanmış, ezilmiş çizgi çizgi yaprağı,
ağlamış hep ağlamış, sararmış kara güller...
evlenmiştir biliyorum.
ak pabuçlarında gözlerimin izleri…
el ele ıslanırdık yağmur yağarken,
saçları sırılsıklam,
ellerimde ısınır, üşümezdi elleri…
gittin
işte gittin... işte gittin...
anladımki çekip gittin..
bakamadım karanlığa,
yol yol oldun, yoldun gittin...
Çılgın çılgın akar o, yatağına aldanma,
Eğil bak yosun tutmuş dağda vahşi kayalar...
Serilerek öptüğü dumanlı yaylalarda,
Gönlüme örtü olur, gece olur ovalar...
kalbimdeki tutsak yakar sinemi,
ben yağmur yağarken sevmişim seni...
son nefeste duymak için tenini,
kendi ellerinle öldürür müsün...
sin
kalemini eline al,
çizgi çizgi gel yaz beni..
bul ruhumu toprak toprak,
kürek kürek et, kaz beni...
üşüsün...
gözyaşın kalbinden akarsa bir gün,
bırak yanağından uykuma düşsün...
yastığımla beni yalnız bırakıp,
hep peşinde gezen rüyam üşüsün...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!