Bir gece ansızın çıktığım o yol…
Evet, o yol hiç de bilmediğim bir yol.
Ne parke taşlarını tanıyorum, ne de kaldırımlarını.
Ama yine gidiyorum, bilmeden…
Hava hafif soğuk ve sisli.
Yamalı bir palto sırtımda,
Sanki dünyanın yükü benim üstümde gibi hissettiriyor bana.
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta