Yusuf Tuna Şiirleri - Şair Yusuf Tuna

İslam sancağını eline alır,
Alperenler can içinde can bulur.
İnsanlarda bir acaip hal olur,
Yiğit olan iman üzere yürür.

Bazen ermiş kulların yolu uzar,

Ey ahali beni gören oldu mu?
Ben Yusuf'u kaybettim arıyorum.
Hiç onun sırrına eren oldu mu?
Ben Yusuf'u kaybettim arıyorum.

Sevdayla gönüllere hizmet etti,

Özde paylaşmasını bilen kimseye,
Dostluk en güzel meyvelerden biridir.
Sevgisini kalbinde bulan kimseye,
Dostluk en güzel meyvelerden biridir.

Dostluk yürekte kuş gibi kanatlıdır,

Deli gönül dile gelip söyledi,
Aşka düşüp şu dünyada neyledi?
Sevgisi Mecnundan beter eyledi,
Gel gör aşk beni ne hallere koydu?

Sevdamı kalbime hapsedip tuttu,

Hayatta dünyanın sonuna yaklaşıp geldik,
Bundan sonra kullar gördüğüne şaşacaklar.
Diğer bütün alametlerden haberdar olduk,
Yeni alamet görmek için yaşayacaklar.

Uzay gemisi ile gökleri yaracaklar,

Firavun çocukları öldürürken Musayı,
Nilden tutup besleyen Asiye validemiz.
Sevgi ile onun eline verip asayı,
Ona bakıp süsleyen Asiye validemiz.

Yağız bir delikanlı yetiştirdi yarına,

Şehadet ile abdestini alıp,
İslam fıratınca ibadet kılıp.
Allah aşkıyla tefekküre dalıp,
Kur’an okumak insana rahmettir.

Ayetlerle hakikate götürüp,

Benim gönül hanemde hep sen varsın,
Yüreğimin sevdası aşkı sensin.
Sen benim yüreğimde olan yarsın.
Yüreğimin sevdası aşkı sensin.

Senin sevdan ile yüreğim yanar,

Oğuz Han'a kadar dayanır soyum,
Anadolu'nun yiğit oğluyum ben.
Kara keçili aşireti boyum,
Anadolu'nun yiğit oğluyum ben.

Orta Asya bizlere dar gelmiş dar,

Sana ne yaptımsa yaranamadım,
Ah gönül ah ben seni ne yapayım?
Sevgiyle gidip aşka kanamadım,
Ah gönül ah ben seni ne yapayım?

Gönül benim kıymetimi bilmedi,