Yusuf Tuna Şiirleri - Şair Yusuf Tuna

Üç kişi bir arada yürüyemez,
İnsanlar bir tuhaf akıl ermiyor.
Hata yapana kimse bir şey demez,
İnsanlar bir tuhaf akıl ermiyor.

Yolu yanlış olsa da geri dönmez,

İnsana darılıp çatanlar vardır,
İnsanlara kızıp onlara çatma.
Bazı insanların yüreği dardır,
Onlar gibi lafı havadan atma.

Dost olan insan sözlerden alınmaz,

İmam Hatip Lisesine karşı çıkıyorsun,
Allah inancı veriliyor diye mi neden?
Sen Allah diyene kötü gözle bakıyorsun,
Sana İslam Dinini öğretmedi mi deden?

Hep dünyayı düşünme dünya bize taç mıdır?

Evliyanın büyüklerindendir,
İmamı Rabbani Hazretleri.
Orta Asyadaki Türklerdendir,
İmamı Rabbani Hazretleri.

Gönüllerde olan sırrı gördü,

Senin yükünü taşıyamaz oldum,
İki büklüm ettin dünya belimi.
Ne dert varsa senin elinden buldum,
İki büklüm ettin dünya belimi.

Senin ile olmuştuk hani kanki?

Meydana koç yiğitler gibi varır,
İki koçun döğüşü başka olur.
Ayağa kalkarak küt diyerek vurur,
İki koçun döğüşü başka olur.

Kimisi onları galeye almaz,

İlahi bir sesle uyanan kullar,
Şu dünya misali döner dururlar.
Onlar en büyüğe açılan kollar,
Dergaha postunu serenlerinden.

Allah adına raks eden cihanlar,

İlim öğrenmek her mümine farzdır,
İlim küfre karşı olan ışıktır.
İlim insanı koruyan bir gürzdür,
İlim küfre karşı olan ışıktır.

İlimsiz olan gönüller katıdır,

İncili Çavuş Osmanlı elçisi olarak,
Çıkıp Fransa Kralının yanına gider.
Kral yamalı elbise görünce gülerek,
Senden başka Osmanlıda adam yok muydu der.

İncili Çavuş Türkler size olmasın keder,

Bizim için her insan değerlidir,
İnsana her zaman değer verelim.
İnsana değer verenler karlıdır,
İnsana her zaman değer verelim.

Değeri olmayan yerde durulmaz,