Yusuf Tuna Şiirleri - Şair Yusuf Tuna

Milattan önce dördüncü yüz yılda gün dardı,
Asya'da Saka Türk Hanı Alp Er Tunga vardı.

Han olarak Türklerin Kağanı benim dedi,
Tiyanşan'da eyleşip beylik sürüyor idi.

Atla gardaş atına,
Altaylardan koş ta gel.
Çıkalım Han katına,
Altaylardan koş ta gel.

Düşmanları sezelim,

Özde kırk sene gönülleri gezdim,
Otağların köşkün adamıyım ben.
Sevgi ile nice destanlar yazdım,
Sevdaların aşkın adamıyım ben.

Her türlü engele göğsümü gerdim,

Bu gönülden sakın uzakta durma,
Aşkın sarayına yol olur gönlüm.
Gönül bir sırçadır söz ile kırma,
Aşkın sarayına yol olur gönlüm.

Aşk yüreği tutan kalay değildir,

Gönül gözü ile baktığım zaman,
Gönül ışık verir gözüme benim.
Göz perdesinden aralanır duman,
Ayın şavkı vurur yüzüme benim.

Yüreğime sevgi olup batarım,

Onu sevdim onu sevdim,
Ben her zaman onu sevdim.
Aşkın ile yandı gönül,
Aşık olup onu sevdim.

Sana yandım sana yandım,

Seni ne kadar severim yarim,
Aşkını yüreğime perçinledim.
Sen Huriden daha güzelsin derim,
Aşkını yüreğime perçinledim.

Hilal kaşlarına kurbanım senin,

Sevdanın özünü bilmesen olmaz,
Aşkın kanununda sevgi esastır.
Sevginin sırrını bulmasan olmaz,
Aşkın kanununda sevgi esastır.

Gönlümüzün içi sevgiyle dolu,

Kötü sözü kimse üstüne almaz,
Sırrı alem olsa miadı dolmaz.
Düşünmeden kelam konuşmak olmaz,
Lafı tartacak sözün mizanı yok.

Akit ile bağlı olmaktan bıkmış,

Aşık olan kimse görmez,
Aşk insanı deli yapar.
Aklı başka şeye ermez,
Aşk insanı deli yapar.

Gönlü ateş ile kordur,