Dağ Dağa Kavuşmaz ama Asker Askere Kavuşur
Atalarımızın hiçbir sözünün boş olmadığı bir kez daha kanıtlandı. Oğlum Yunus Emrenin düğünü için Darende’ye gitmek üzere Adana’dan bir araç tutuldu, gece saat 01:00 de Mersin’deki evimizden yolcuları almak üzere geldi. Gelen araç sahibini tanır gibiydim ama yolculuk telaşından kim olduğunu sormak aklıma gelmedi.
Gelin arabası olacak araçla birlikte yola çıktık, Pozantı civarlarında hafif bir kar yağmaya başladı, Kayseri’ye gelince sabah ezanı okunmuştu, merkeze yakın bir yerde bir camide mola verdik. Abdest alırkenustam nerelisin diye sordum, o daKozan’lıyım dedi. Orada Yusuf Altıntaş adlı bir Selimiye kışlasında asker arkadaşım vardı. Kışlanın hamam görevlisi yazmıştım ağlayarak gitti, sonra rahatlığı görünce bana çok dualar etti dedim, tanır mısın onu diye sorunca tanımaz mıyım birlikte bende orada askerdim dedi. Hiç yanılmamışım,sen Fehmi Gür olmalısın dedim. Kendi de beni hatırladı ve bir muhabbet başladı. Bulunduğumuz bölüğün nöbet çizelgesini hazırladığım için çoğunluğu hafızamda olsa gerek, bizimkiler Fehmiye bakıyorlar olamaz bu diyorlar Fehmi çok yıpranmış benden on yaş belki daha fazla görünüyordu, dayanamayıp sordular kardeş sana ne olduda böyle çok yıprandın. O da yıllarca kamyonla nakliye işi yaptığını ve ailevi sorunlarla bu hale geldiğini anlattı. Muhabbet devam edip gitti.
Kayseri’den sonra yollar buz tutmuş hala kar yağıyor bir çok araç yan yatmış onları görünce içimizde bir tedirginlik oluştu ama tecrübeli asker arkadaşı bir şoförün direksiyonda olması rahat bir şekilde seyahat etmemizi sağladı, dua ede ede 200 km boyunca buz pistinden farklı olmayan yolda yolu yani Gürün’e varana kadar sürdü. Gürün’den sonra fazla bir şey yoktu, gençler diğer arabada idiler onlarla buluştuk, iki araç birlikte saat 10 gibi Somuncu baba da idik.
Sonradan öğrendim, bizden gizlemişler diğer aracımız Pınarbaşı yakınlarında olduğu yerde birkaç defa dönüp yol kenarındaki direklere vurup durabilmiş, çok şükür bir şey olmamış, Somuncu babada işleri bitirip Asker arkadaşımla da resimler çekilerek Darende merkezde gerekli işler yapıldıktan sonra gelinimizi alıp Mersin’e döndük. Bir gelinle birlikte 41 yıl sonra birde asker arkadaşımla buluşturan, sağ selamet seyahat ettiren Rabbime şükürler olsun.
13 kasım 2011 Yusuf Sönmezler
..
Tahsilim çok değil,Allah vergisi
Resim,şiir bana yaşam gayesi
Ne olur hoş görün hatalar varsa
İncinmem ustalar beni kırsada
Rabbimdendir her şey o verir varı
İki satır yazsam yaşamın karı
İnşallah sonunda görmeyiz narı
Sevaplar içinde günah olsada
..
Kendimce iyimser oldum yıllarca
Başka türlü olmak elimde değil
Pek kemlik görmedim ömrüm boyunca
Kadere razıyım elimde değil
Kim ne yaparsa kendine yapar
Yolu eğri seçen çıkmaza sapar
Onuda elbette birisi kapar
Başka türlü olmaz olası değil
..
Ne zaman ki acı bir kaos olsa dünyada
Ağ dolanır beynime,üretim sıfır olur
Ne kadar uğraş versem, hepten çabam boşuna
Acı, hüzün, keder benliğimi esir alır
Yusuf Sönmezler (25 şubat 2011)
..
AĞAÇ GÖLGESİ
Yanarken güneşin har ateşinde
Bana siper oldun ağaç gölgesi
Hayat kaygısından, ekmek peşinde
Bana bir dost oldun ağaç gölgesi
Ne bulut gölgesi, ne bir şemsiye
Çare olamadı hiç de derdime
Ben yanıp gitmişim söyle kimene
..
Ne güzelde yaratmış onu yaratan
Çevresine hem renk, hemde ahenk verir.
Tutmaya kıyılmaz daim zikir eyler
Sevdiğine miski amber kokular verir.
Yusuf Sönmezler (23 ekim 2010)
..
Gelin unutalım kini nefreti
Kalpler pür nur olup coşsun bu hafta
O yüce nebinin dostu olalım
Güller daha mutlu açsın bu hafta
Güller daha güzel koksun bu hafta
Yusuf Sönmezler (14 nisan2009)
..
Beyazlar çoğaldı siyah saçlarda
Siyahlar bitmeden vuslata erdir
Bizlere de yer ver ulu saflarda
Ömrün son deminde nurlara erdir
Yusuf Sönmezler (2 kasım 2009)
..
Bu sabah namaz farklıydı Hazreti Miktat'ta
Mehmet Emin Ay gibi derya vardı mihrapta
Bir aşkla huşuyla kılındı mübarek namaz
Ruhlar huzur buldu bugün Hazreti Miktat'ta
Yusuf Sönmezler 28 şubat 2010
..
