Serdar dediğin astıyla kemik ve ilik gibidir;
Çifte sudan yalım almış zülfikar çelik gibidir.
YUSUF BİLGE
..
Sen, eyy özgün yazgı, düşün, kaç milyar sayfa insansın! ..?
Kendini bil, oku diye, Yaradan’dan bir nişansın! ..
YUSUF BİLGE
..
Gönül kaçgınına çağrı kar etmez
İlgisi yapaydır bahtiyar etmez
Gerçek hayat dersi alan bir gonca
Bülbüle kahrından intihar etmez...
YUSUF BİLGE
..
Kanlı zanlı kelleyi tiride salmak da ne?
Kapıdan kovulanı bacadan almak da ne?
Burnumuzun dibinde bıyık buran kolpanın,
Boynunu kırmak varken paçaya dalmak da ne?
YUSUF BİLGE
12.12.2014 - İSTANBUL
..
Mânâ simgelerinin at koşturduğu yerde,
Hangi menzile varsan perde üstüne perde;
Öylesi bir oluş ki mümkünse de gözlemi,
Amaçladığın anlam her dem içten içerde…
YUSUF BİLGE
..
Canan yüğrük attan beter naz gemini gevmekte;
Özgürlüğünden ziyade dizginini sevmekte;
Değil mi ki canla canan aşk indinde yekvücut,
Canana sitem kılanda can özünü dövmekte…
YUSUF BİLGE
..
Gözbebeklerin yıldız, kaşların hilal senin;
Perçemlerin ters lale, gül benzin al al senin;
Uzaktan pür tebessüm salınıp el edişin,
Gönlümün gönderinde bir özge hayal senin! ..
YUSUF BİLGE
..
Bengi suyu kim istemez amma ben başka susadım;
Bezmi -elest ertesinde mavera meşke susadım;
Arabistan kirazından süzme şerbet umar gönül,
Akıl kündesinden azat özden öz aşka susadım...
YUSUF BİLGE
*Arabistan Kirazı: Sitretül münteha.
..
Korku belası gizler iç burkan elemini;
Geçim endişesiyle paralar kalemini;
Doğruyu savunsa da bedeline katlanmaz,
Eylemle sınamaktan kaçınır söylemini…
YUSUF BİLGE
..
Ekerken tarlada yok, biçerken orak adam;
Hasadı harman olmaz, kel başa tarak adam;
Onu hakkıyla tarif edebe mugayir de,
Kökü gövdesi kayıp, safi dal-yaprak adam! ..?
YUSUF BİLGE
..
Ayakların göl olsun, başın çağlayan pınar;
Güz dalına hamak kur, düş görsün ulu çınar! ..
Dünün karadulundan yarına panzehir söz:
Yâr kadrini bilmeyen er geç özünü kınar...
..
Biz hayat okulunu çoğu kez "ti"ye aldık,
Mezun olmaktan yana keçeyi suya saldık;
Ki en kolay dersimiz uygulamalı aşktı,
Ondan da, cana minnet, bütünlemeye kaldık.
YUSUF BİLGE
..
Sanal gündeme teşne yasak-savar ilgisi;
İncir çekirdeğine rahmet okur bilgisi;
Kara tahtada kaldı tebeşirinin tozu,
Doymuş keçeden farksız efkârının silgisi...
YUSUF BİLGE
..
Aşkını sıla bilip yerleşti dost iline,
Öyleyken özlemini tuzladı mendiline;
Anladı sevgilinin mesafe kaygısı yok,
Meramı söküldükçe yama vurdu diline…
YUSUF BİLGE
..
Sen ey gücünden gafil adanmış umarsız er!
Çağdaş İbrahim olmak hayali cihan değer...
Sözde putları kırıp özde Kemal bulursun,
Fikri hür, vicdanı hür, irfanı hürsen eğer!
YUSUF BİLGE
..
Sureti hak görünür sireti ordu bozan;
Fitne fesada teşne batıl meşrep kavgazan;
Alacası içinde çok yüzlü densizlere,
Kadayıf üstü kaymak körebelik hüsnü zan…
* Siret: 1. İç yüz, 2. Huy, karekter, seciye, 3. Bir kimsenin iç yüzünü de aksettiren tercümeihali, biyografi.
YUSUF BİLGE
..
Efkârı firen tutmaz laçka dil balatası;
Cinler kurşun dökmüş de boz buhar kafatası;
El hak esir aldığı söz dinler dostlarına,
İzzet ikramdan kastı kuruntu salatası…
YUSUF BİLGE
..
Sevmeyi sevenlerle sevilmeyi sevenler,
Yalnızlık duldasında hüsran davulu dinler;
Bağlanma korkusuna her kim yenik düşerse,
Uçarı meşrebinin ah batağında inler.
YUSUF BİLGE
..
Topladığı ne varsa, elde sıfır sağlama;
Hep başkası olmaktan gına getirdi amma,
Bahanesi geçersiz ömrü çalım o dilber,
Belayı davet eden öz adıyla müsemma…
YUSUF BİLGE
* Müsemma: 1. İsimlendirilmiş, 2. Adını ya da lakabını hak eden, 3. Belirlenmiş, tayin edilmiş.
..
Dünya’da tüm varlığın konumu bize göre,
İnsan bu kıymetini bilerek devran süre;
Eğer delil istersen gör semavi hikmeti:
Her yerde sen merkezli bir mucize gök-küre! ..
YUSUF BİLGE
* Gök-küre: Merkezi, yer üzerinde herhangi bir algı noktası ve çapı sonsuz kabul edilen semavi küre.
..
Bilinçaltı kurgusu yapay beyine dikkat! ..
Devreye bir girdimi komaz insanda takat;
İçe dönük şehvetle kişilik paramparça;
Tedavisi ne dersen (? !) : Kendin olmak yalınkat...
YUSUF BİLGE
..
Derdinle dertlenenin derdini duymuyorsun,
Çare gösteriyoruz, ayağa uymuyorsun! ..
Acındırık pozlarda bize maval okuma,
Hem ağlamak istiyor hem soğan soymuyorsun! ..?
YUSUF BİLGE
..
Aşk’ın içevurumu tüm varlığı birlemek;
Dışavurumu dersen bütünü kesirlemek;
Gerçeğini mecazdan ayıran yöntem farkı,
Gel geç güzelliklerden kalıcı pay derlemek.
..
Kös çalsam duyar mısın yüreğinin dengine? !
Davet etsem var mısın, aşk’ın his ahengine? !
Rüzgarlı gözlerimiz can cana pupa yelken,
Ön şartsız, birbirinde açılsınlar engine...
..
Balta sap kalemine su kabakları asar;
Onlardan teraneyle muhalif ezgi susar;
Doğru mantık yürütüp yanlış hüküm verir de,
Akla mugayir sözle gerçeğe parmak basar...
YUSUF BİLGE
..
O dilbere hazan erken, ömrünün çiğ-demi soldu;
Aşkını paypas ederken gurur küpü çile doldu;
Kalbine tezat tercihle belirledi yazgısını,
Vefaya biçtiği kefen sefasına kısmet oldu...
..
Kör noktaya batmışsa pergelin sivri ucu,
Diğerinin çizdiği her çember imge suçu;
Vicdanların sustuğu, sözün bittiği yerde,
Edebin imsak vakti başlar şiir orucu...
..
Gençliğinin en güzel, en verimli çağında,
İyi tanı, toplumu yanıltan velveleyi! ..
Düşmanın topladığı beşinci kol ağında,
Av bizden, avcı bizden, gör de, anla hileyi! ..
YUSUF BİLGE
..
Ağızlar kilitlendimi, anahtar uymaz dillere;
Değme kilitler kâr etmez, sözünden caymaz dillere;
Kalbe indirir buğzunu, kaşı, gözü dile gelir,
Sözleri bağlanan kişi, dil yese doymaz dillere...
YUSUF BİLGE
..
Var'dan hiçlik çoğaltanlar, çözmediler bilmeceyi;
Güneşle birlik batanlar, zulmet sandılar geceyi;
Fikir zikirden habersiz, her cümle Bâbil Kulesi,
Kelimenin sorgusunda bıraktık da ilk heceyi...
YUSUF BİLGE
..
Cuma cem olmak demek Allahın huzurunda;
Mümin itminan bulur o gönül sürurunda;
İstişaresiz cemin fazileti şüpheli,
Uy İmama konuşma! Din kimin umurunda? ...
YUSUF BİLGE
..
Hakikat izindeyiz ortak akıl tatilde
Vatan namustu hani? Kuma gömdük sahilde;
Atam seni anlamak ve de boyamak zor ki,
Zenci büstünü dikdik her kasaba her ilde...
YUSUF BİLGE
..
Esmer, kumral, sarışın her biri başka fasıl;
Senirkent üzümünün pekmezi küpte nasıl?
Hele ilk göz ağrısı yıllanmış meyden beter,
Ergen kız hükmündedir aşığına muttasıl...
YUSUF BİLGE
..
Vatan millet delisi gönlü yüce Alperen
Azametine meftun Onu bu siret gören;
İhanete kalkandır iman dolu sinesi
Zalime çelikten sert, mazluma pamuk yaren...
YUSUF BİLGE
..
Turnaların gök meşkiyle Turana sefer eylesem
Ve onların uçmağına nefsimi nefer eylesem;
Bilge Türk bengü taşında titre, kendine dön demiş;
Ayıp olur mu Yarenler? Özüme selam söylesem...
YUSUF BİLGE
..
Davar,sığır, eşek ve at dilimizde tümü maldı;
Şimdi maldan kasıt eşya onun da içi boşaldı;
Helal etin üzerine kuzgunlar üşmeye görsün
Gerisini siz düşünün, hayvanlık kimlere kaldı...
YUSUF BİLGE
..
Ebru gizem boyarken güz algını selamı,
Ara belki bulursun yitirdiğin kelamı! ..
Gözlerine vurunca yüreğindeki yağmur,
Belki de anlatırsın hal diliyle meramı! ..
YUSUF BİLGE
..
Çivi çiviyi söker, susana susma konuş!
İçine bükülürsen başlar kendinden kopuş!
Sevda ceremesini rampa dikine çekme,
Bu işler göreceli bazen inilir yokuş! ..
YUSUF BİLGE
..
Arafın berisinde çekmiş özlem yükünü;
Nefsini köz eyleyip yakmış mecaz mülkünü
Ve canan tuğlasından aldığı teyemmümle
Arındırmış ruhunu yarınsız vuslat günü...
YUSUF BİLGE
..
Tahammül kalmadı ağyar oyuna;
Destek olmalıyız Türkmen soyuna;
Halay başı kanlı mendil sallarken,
Kurban çağırıyor Erbil toyuna...
YUSUF BİLGE
..
Renkleri yoşutulmuş harbi hayat öyküsü,
Say ki çatıdan yoksun seri roman örgüsü;
Soyut resim çıkar mı çala fırça işlesem,
Son nefes, sonsuz rüya, bu bir ecel türküsü...
YUSUF BİLGE
..
Bebeksi bakışları emzirirken gül beniz
Kök salan işgillerle tomurcuklu dal filiz! ..
Ağır serzenişinin hamalına gülümse,
Bak Onun sayesinde çiçek açmakta şah giz! ..
YUSUF BİL
..
Meramın tat almaksa dil dileğini çeker;
Pancar kamış farketmez emek verirsen şeker;
Sevdiğini yokluğa mahkûm eden hiç-adam,
Palyaço maskesine hüzzam fide tüy diker...
YUSUF BİLGE
..
Gecenin ilk-dördünü, sabahın güneşi mi?
İçine düşen gölge özge yâr özdeşi mi?
Aklını kalbine ver hislerini sorgula!
Can sebil o mesti-naz gerçek bir ruh eşi mi?
YUSUF BİLGE
..
Hicran-keş badesinde buse kırığı söylem;
Onu yazan kalemin sermayesidir özlem;
Bakma sen, feryat figan yürek intizarına!
Sevdâ müptelasının sefa meşkidir elem...
YUSUF BİLGE
10 TEMMUZ 2012 Salı - İstanbul
..
Zalimin nesli mazlum, mazlumun nesli zalim
Olabilir ihtimal, cahil balası alim;
Dünyamızda ne zalim ne de mazlum tükenir
Bu bir sınav süreci not veriyor muallim...
YUSUF BİLGE
10 Temmuz 2012 Salı- İst.
..
Devlet ilşkileri, milli çıkara göre;
Say, santranç turnuvası, hamleye şartlı süre! ..
Ne devamlı müttefik, ne de körkütük düşman;
Böyle sanan oyuncu ziyandadır habire.
YUSUF BİLGE
10 Temmuz 2012 Salı - İstanbul
..
Tehlikeli sahnenin rol keseni bir başka;
Hileyi farketmeyen seyirci gelir aşka;
Rus ayısından mülhem sevdiği postu döver,
Bıyıklı duplöründen kopya çeken matruşka...
YUSUF BİLGE
10 Temmuz 2012 Salı-İstanbul
..
