Yusuf düşmüş bir kez gönlüme
düşmüş dağılmış
kristal bir kandil gibi önümde
hem de ayaklarımın dibinde
hesabı sorulacak bir aşkın
çamuru hala elimde
diz çöküp kör olan yerlerimle
yalvarıyorum Rabbim beni esirge
Yusuf düşmüş bir kez gönlüme
güneş görmek istiyor ruhum
penceresiz ve çileli kuyularda
sebepsiz değil ağlamam
Yusuf düşmüş bir kez gönlüme
un ufak olup dağılmışım
gözüm aşkı okurda sayfa sayfa
düğümlenmiş boğazımdan
yol bulup varmaz Mısır’a
bir tas buğday hatırına
tanışıyoruz bencil yanımla
aşkı gömleğinden okur Yakup
Yusuf gözümdeki sürmedir
onulmaz yarama sürdüğüm
bıçaklarda parlayan kan
yol bulup da varmaz ruhuma
varsın secdeye dursun
on bir yıldız ve ay ve güneş
içimin karanlığına küçük bir kandil gerek
aşkı söndüren aşkı tutuşturan
Rabbim son kez esirge
neyleyim Yusuf düşmüş bir kez gönlüme
Kayıt Tarihi : 3.5.2007 16:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
züleyha yı yakan da keremi kül eden de süveyda...ister şehirler ister yürekler yansın ilk kıvılcımın önemini gökte venüs bilse utanır heybetinden...
on bir yıldız ve ay ve güneş
içimin karanlığına küçük bir kandil gerek
aşkı söndüren aşkı tutuşturan
Rabbim son kez esirge
neyleyim Yusuf düşmüş bir kez gönlüme
kutlarım anlatımı ve işlenişiyle çok güzel. usta kaleminiz daim olsun .
TÜM YORUMLAR (18)