haksızlık görünce hep sustun hiç konuşmadın
haksızlık karşısında direnmedin dik durmadın
Mücadele edenlerin yanında da yer almadın
........Haksızlık seni bulunca yakınmaya hakkın olmaz
.......Feryat figan etsen de sana kimse inanmaz
Söz dinlemez gönül sensiz yapamaz
Her yerde hep seni arar gözlerim
Dilim konuşmaya başlar başlamaz
Senle başlar cümlelerim sözlerim
Sensiz sahip olamam ki kendime
Sormazsın sanmıştım iyi ki sordun
Nasıl bıraktıysan öyle duruyor
Sevdanla çıldırmış deli divane
Elinde kandili seni arıyor
Görünce tanıdı sesledi beni
Yaşamak
Nefes alıp vermekse
Uyuyup uyanmaksa
Ve konuşup duymaksa
Herkes yaşıyor.
Varsın beni ateşlerde yaksınlar
Yakanların arasında sen olma
Hayalimi umudumu yıksınlar
Yıkanların arasında sen olma
Çarmıha gersinler ipe assınlar
Birlikten yana nutuklar atıldı
Birlik beraberlik savunuldu
Ana arı olmaktı herkesin umudu
Hükmetmek arzusu, ekti nifakı
Birlik bu yüzden bozuldu
Kovan dışında arandı çare
(bin dokuz yüz on dört)
Yıl bin dokuz yüz on dört olmuştu
Bağrıma yeniden acımasızlık üşüştü
Kan emici zihniyet birbirine düştü
Hiç düşünmeden gerisini
(Yirmi yedi aralık)
Yirmi yedi Aralık bin dokuz yüz on dokuz sabahında
Bir güneş indi dikmen sırtlarından
Bir umut yağdı kar gibi beyaz
Bir derman ki yaralara
Kendini ehil görerek,çırpamadın,çalamadın
Suçun budur işte senin, sen zamana uyamazdın
Kendine suç bulmalısın, işin ehli olamadın
Hep dobra,dobra konuşup,yalanlar uyduramadın
İnsana,insanca yaşamak gerek
Sevgiyle dolmalı insanda yürek
kinle ve öfkeyle nifak ekerek
Bırakın insana kuyu kazmayı
İnsan,birbrini sevsin ve saysın
Yine çok güzel bir şiir kutlarım saygı ve selamlar efendim esen kalın
Yusuf abi gönderdiğin kitaplar için sonsuz teşekkür ediyorum.. Minnettarım.. Mutlu olun, mutlu kalın..
Şiirlerinizi ayakta alkışlıyorum. Başarılarınızın devamını dilerim.