Yusuf Değirmenci 3 Şiirleri - Şair Yusuf ...

Sevdaya uzanan elin ben idim
Falcılarda çıkan falın ben idim
Hani tutunacak dalın ben idim
Ben senden neyimi esirgedim ki

Hüzün’ü savurdum rüzgarlar ile

Yoktan yere kapılarak hırsına
Sahip olamayıp kendi nefsine
Soydaşının kardeşinin göğsüne
Silah tutup,tetik çeken, utansın

Maksatlı ellerin içine düşen

Aşk gemime kaptan oldun bir kere
Sevda deryasına saldın bir kere
Aklımı başımdan aldın bir kere
.........Hiç sözüm geçmiyor yola gelmiyor
.........Gönül senden vazgeçmeyi bilmiyor

Bilgi en büyük güç cehalet ne ki
Benden çok bilene ben derim peki
Koluma kelepçe takılır belki
Fikrime kelepçe vurdurmam asla

Vatana helaldir dökülen kanım

Kendimi arıyorum mısralarımda
Bulamıyorum
Kafiye oluyorum
-Söz oluyorum
-Hece oluyorum
Bir bilmece oluyorum

Sahsım için olsaydı adım bile atmazdım
Bunca yıl koşuyorsam, inan insanlık için
Kendim için yaşasam, nefes bile almazdım
Kırk yıldır yaşıyorsam, yanan insanlık için

Kalem elde düşünüp şiirler yazıyorsam

İnsan oğlu bakar, görür, kör değil
Yapılanlar, inanlığa kar değil
Dil dönerse, anlatması zor değil
Lala dillere kelepçeyi takan kim

Elin şakağında biraz dur düşün

haksızlık görünce hep sustun hiç konuşmadın
haksızlık karşısında direnmedin dik durmadın
Mücadele edenlerin yanında da yer almadın
........Haksızlık seni bulunca yakınmaya hakkın olmaz
.......Feryat figan etsen de sana kimse inanmaz

Bir mektup göndermiş, bu son diyerek
Getirme postacı, geriye gönder
Gelecek habere dayanmaz yürek
Görmesin gözlerim, geriye gönder

O mektup kahreder ve yıkar beni

Sormazsın sanmıştım iyi ki sordun
Nasıl bıraktıysan öyle duruyor
Sevdanla çıldırmış deli divane
Elinde kandili seni arıyor

Görünce tanıdı sesledi beni