Yine yağıyor nisan yağmurları,
Yine sarmış gökyüzünü kapkara bulutlar.
Bense, yağan her yağmurda;
Sensiz, kimsesiz ve çaresizim.
Perişan bir halde geziyorum
Şehrin sokaklarını.
Sonu olmayan bir geceydi ömrümüz.
Ansızın sarsıntıları hisseder,
Ansızın devrilirdik.
Sonsuz bir kindi insanlara büyüttüğümüz.
Kalleşlik iğrençlik bulvarlarında,
Kendimize has bildiğimiz tek oyundu;
Yalnız kaldığımız anlarda başlar düş yolculukları. Yapmak istediğimiz birçok şeyi düşünür, birçok şeyi silmek isteriz zihnimizden. Ya da iyiden iyiye bağlanırız silmek istediğimiz şeylere. Ya bir sevgili alır bizi düşler sokağında derinlere, ya da her şeyden daha önemlisi yalnızlık yol verir bilinmez denklemlere. En çok sevdiğimiz melodiyi fısıldarız düş gezintilerinde. Bir şeyler arar dururuz. Umut gibi, sevgi gibi, dostluk gibi; vesaire ve benzeri gibi bir şeyler işte. Lakin bozuk düzen içerisinde, bozulmamış bir şeylere nadir olarak rastlarız. Rastlarız rastlamasına ama inanamayız. “Bu zamanda böylesi kalmış mı?” Diye söylenip dururuz.
Oysa inanmak dost diye uzatılan ellere ve sevgiye kanmak, sevgiyi sonsuza dek yaşatmak değil mi dileğimiz? Nedenli ya da nedensiz yere yaratılan kırgınlıklar. Bir hiç yüzünden kırılan kalpler; yani söylemek istediğim şey, karşımızdaki insana tebessümle ve saygıyla yaklaşmak neden bu kadar zor? Ne oldu da kayboldu insanlara olan güvenim? Hâlâ anlayamıyorum insanları. Ya da anlatamıyorum kendimi. Şimdi yalnızlıklar adası yaratmışım kendime. Orada kalıyor, orada meze ediyorum en koyu yalnızlıkları yorgun efsun gecelerime. Masmavi düşlerimle beraber; dalga dalga, akın akın gidiyorum yalnızlık seferlerine.
Hani gökyüzüne bakarsın!
Ve bir yıldız kayar
Ve bir dilek tutarsın
En çok istediğini,
En çok sevdiğini dilersin Allah' tan.
Kelebeklerin
Mavi kanatları altından süzüldü
Mavi ışık.
Tabiatımın güneşe selam durması
Bu yüzden.
Artık, istikâmeti sanadır kelebeklerin.
İz 'is' Kaldı
Söz bitti!
İz kaldı geriye,
Yaşandığı sanılan, yaşanmayan aşklardan.
Özgün bir yaşam,
Yağmur kaçağı bir damlaydın.
Nemin, duru güzelliğinde saklı
Ve nedense bana yasaklıydın.
Günlerce aradı seni gri bulutların.
Oysa çoktan düşmüş ve sinmiştin üzerime.
Artık içimde saklım
Yüzü ay parçası,
Gözleri Şimal Yıldızı kadın!
Üzerinde yorgunluğu yılların
Ve bölük pörçük uykuların.
İncinmiş büsbütün duyguların.
Yalnızlık mı?
Şafak türküsü,
Sevda türküsüydü bakışları.
Bakışları eritirken yakamozlu akşamları,
Adını deniz kızı koydum sevdanın.
Siyah saçlarında geceyi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!