Dur gönlüm!
Düşmeden dur.
Zamanın bu kırılmış kıymetini
Karartmadan dur!
Bu işittiğin onun yalnızlığının ezgisi değil midir?
Ki onu bul ve dur kucakla, ve dinle!
Kuşların göçlerine kendini misafir eyle.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta