“Zamansız açan gülün, erken olur ölümü,
Aşka meydan okuyup, oluşturdum çölümü,”
Dağılmış bir bedenin yıkıntısı içinde,
İçimi eze eze, meçhule yürüyorum.
Hayat denen zamanın, akıntısı içinde,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta