Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Tefekkür ve dua... Benlikten hiçliğe geçiş için şart. Oysa dünya çok renkli, şanlı, şöhretli... Alıyor gözümüzü, çok haklısınız.
Yüreğinizi ve kaleminizi kutluyorum Engin Bey.
Selam ve saygılarımla...
Çokça güzel ve anlamlı...Şems okur gibi oldum...Yüreğinize kaleminize sağlık...
Kutluyorum sizi ve kaleminizi...Saygımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta