Düşünceme vurulan prangalarla yürüdüm aşkın yolunda, sen bilmedin
Boş kadehlere kattın beni, sevgi ruhumdaki sarhoşluktu, sen görmedin
Senin olmadığın dünya olmasın evrende, alsınlar bu canımı da, istemem
Ahirim olsun yârim yalnızlık, gözlerinle sevişmeden ölümü de beklemem
Düşle gerçeği lifinden ayıran en asil çizgidir an. Yağmura sevdalı toprağı hüzündür kimi sulayan. Çığlık gecelerde sürgüne durur, yasak bir sarılışın koynunda bu yüzden asırlardır aşk uyur. Tutkunun gemileri sevda taşır insansız adalara, yıldız kaygılarıyla yaşama rota olur. Gönlümüzün sırlarında bir kadın suretidir hayat, er düşünüşlerimizin hücrelerinde özlem bizi bulur ve an gelir mutluluk, önce tenimizle, ardından da ruhumuzda sevişir, tohum olur.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;