Yürek Tutulması Şiiri - Sadi Atay

****Sevgi'nin Sevgilisi’ne(SAV) **

Kimileri varsın bilmesin,
Varsın bilmezden gelsin kimileri de,
Ama ben bilirim.
Ay değil,
Yüreğindir.
Kan ter içinde,
Arzın etrafında koşan.
Ay değil,
Yüreğindir.
Gecenin sardığı insanlar,
Hepten karanlıkta kalmasın diye,
Usanmadan şavkıyan.

Ama şimdi üzgünsün bilirim.
Çünkü arz girmiştir,
Güneşle yüreğinin arasına.
Ve gölgesi düşmüştür arzın,
Yüreğinin üstüne.
Üstelik şimdi,
Biraz daha devleşmektedir,
Karanlığın cüceleri.
Biraz daha semirmektedir,
Karanlığın zenginleri.

Ama üzülme sen,
Yüreğin değil ki suçlu olan.
Yüreğin yine orada,
Yüreğin yine masum.
Yüreğin hep masum.
Yüreğin ki;
Aydınlığın sevdalısı.
Yüreğin ki;
Güneşin aynası.

Diyorum ya üzülme sen.
Çok sürse kaç saat sürer ki?
Bu yürek tutulması.

05.04.1998