Yüregine Değince Şiiri - Reyhan Reyhani

yüreğine değince donuyordu ellerim ve donan ellerim bile soğutamadı sıcak yüreğimi.nede
yureğim ısıtabıldı yureğını.buzdan duvarlarla çevrilmişti gönlun.hangi sıcaklık eritirdı bilmem hangı sıcaklık çozerdi buzlarını yureğini
bir eşkıyaya sattım tum kırık dokuk duygularımı.silik bir resmi andırır oldu yureğim.anılar sılık.duygular sılık ve bende sen silik.
sen bir gulun yaprağında aşkı sevmedin hiç ve gökyuzunde yıldızları özlemedin kavuşamayacağını bile bile.sana özgurluğu fısıldayan beyaz bir güvercinin bile olmadı.sen hep yaşamak için yaşadın hayatı.bende sana inat güvercinler besledim yureğimde.sendeki tepelere inat gul bahçeleri vardı bende ve içinde bulbulerin methiyeler yazdığı güller ve hiçbir zaman anlayamayacağın bir sevdam!
düşlerimiz bile farklıydı senle.sendeki karanlıklara inat günlük güneşlikti hep beni dunyam. duyduğun, gördüğün, dokunduğun kadar hissetmedin hiç.sen hiç bir aynada görmedin yüreğini
eğer görseydin korkardın belki.tırnaklarınla kazırdın sahte sevgileri belkide söküp atardın onsuz yaşayamayacağını bilebile.