Yüreğinden kovdum seni

Yüreğimden Kovdum Seni
Artık adını anmıyorum gece uykularımda,
Bir tebessüm bile borç değil kalbime senden yana.
Susturuyorum içimdeki o eski sitemleri,
Yüreğimde sana ait olan ne varsa, kovdum hepsini.

Bir zamanlar dualarımda vardın…
Şimdi adını bile geçirmiyorum rüzgâra.
Ne beklemek var sana dair, ne umut…
Gönlümde açtığın yara, çoktan kabuk tuttu.

Gözümde ne yaş, ne merhamet kaldı sana.
Hatırladıkça, kendime kırılıyorum…
Nasıl olmuş da kalbimi kiraya vermişim,
Sahibi olamayan birine…

Ve şimdi,
Senden kalan her anıyı yaktım gözlerimde.
Ne bir pişmanlık duydum, ne de özlem.
Seni affetmedim…
Ama unuttum.
Ve yüreğimden kovdum seni.
Bir daha asla dönemeyeceğin bir yerdesin artık:
Hiçliğimde.

04.09.2025...msra