Ben seni karşılaştırıyordum yüreğin paspasına ayaklarını silenlerle
Bazen hiç açmazdım o kapıyı,bazen sen gibi görürdüm karşımda
Korkuyla yaklaştığım penceremin camını bir buhar kaplardı
Ve camın kenarında beklemekten yorulmuş bir gölge
O buharı yaratan nefeste bir tek senin gölgen yaşardı.
Yeri gelir sıra sıra dizilirlerdi o kapının önüne
Bense hepsini sen diye görür sevinçle ağlardım
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta