Yokluğunda nefes alamayan yüreğim,şimdilerde yaramaz bir çocuk gibi. Dur durak bilmiyor. Hele ki geceleri,sabahları seni görebilmenin heyecanıyla,ne kendi uyuyor,ne beni uyutuyor...
Ta ki,seni O’na anlatana kadar. Öyle hoşuna gidiyor ki,dinlerken kendinden geçiyor.
Dün gece senden bahsettim yine O’na. Görmen lazımdı,senin hayatıma girişinle adeta yaramaz bir çocuğa dönüşen şu yüreğim,adını duyunca dünyanın en uysalı kesiliveriyor…
Önce gözlerini anlattım. Baktıkça şükrettiren,derinliğinde kaybolup gittiğim o gözlerinden…
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta