Ey kahve gözlüm! nehir dudaklım,aşk kokulum
biliyor musun olmadığın her gün her an yokluğunun acısını çekiyorum seni soluyan ciğerlerime....senin varlığın senin yarlığın değer katıyor değerlerime...senin değer yargılarında yargılanmak istiyor seni sevmekten başka suçu günahı olmayan kalbim.eğer suçsa bu itiraf ediyorum taammüden sevdim seni..hadi ne duruyorsun bir an önce kaderimin kalemini kır beni senliliğe müebbet mahkum eyle.gönlünün zindanlarında kalbinin hücrelerinde çürüt alnıma yazılan sensizliği..sensiz anlamı kafiyesi mısrası dizesi olmayan gelişi güzel yazılmış şiir mahiyetindeki kalıplaşmış boş söz kalabalığından başka hiçbir şey değilim...ki zaten sensiz hiçim...yok yok...bir hiç bile değilim..
varlığında mana varlığında içerik varlığında varlığımı kazanıyorum..hayalin gözümde gözüm hayalinde sonsuzluğa uzanıyorum..
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta