muhanmmet faruk koca
Bir bilinmezlikle başlar günüm,
Kendimi ararım nerede kaldığını,
Her elimi attığım nesne bir hançer gibi saplanır yüreğime,
Kaybolduğum kuytular gelir aklıma,
O hiç çıkamadığım gaya kuyularında,
Ben bir bilinmezlik yaralı yürek,
Almışım yüreğimi avuçlarıma dolaşıyorum sokaklar boyunca,
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.



