Bir odanın küçücük penceresinden,
Durmadan yollara baktım,göz kapaklarımı indirmeden,
Bir yeşile dalıyorum, bir maviden çıkıyorum,
Güçsüz parmaklarımda ellerim boş...
Kızgın güneş altında, su arayan yalnız insanım,
Serabı su zanneden, garip bir yolcuyum...
İlerlediğim bu yolda,
Nasıl aydınlıktı gece
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Devamını Oku
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
kader çizgisinden bir kesit..hayatın yorgun sahnesi,anlatım harikaydı,Sayın Mert,tebrikler,saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta