Seni yazan kalemi de günlüğü de dalgalar yuttu,
Fırtınaya yakalandım açık denizde,
Pusula yok,Fener sönmüş.!
Gözlerim yorgundu,aşk,bana rastlarken.
Dalgındım,ellerini göremedim.
Uçurumun gazabına uğramış taşlar gibi sürükleniyordum.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
