Yunus Güzel Şiirleri - Şair Yunus Güzel

gölgeleri uzaklaştı önce
ayrı yönlere kayboldular
silmek gerekmedi izlerini

iki bir’in toplamından sıfır çıktı
geriye kalandan iki düşman…

Allık sürerdi yüzüne,
Dilberler Sekisi'nin yamaçları,
-ben yanından geçerken-
Bütün yamaçlar sana özenirdi
Ne yana baksam;
Yalnız seni görürdü gözlerim

Acılarını bir kaşık suda boğmak için
baktı ellerine
güneş yanığından kararmış elleri,
gökyüzünü avuçlamıştı
daha dün anasından doğmuş gibiydi yüreği;
taptaze

gittin
gölgen de gitti
ilk akşamdan
buna yalnızlık diyorlar
ama anlamadığım birşey var
'yalnızlıklarım'

Nefes alışlarını duyuyorum gecenin
el etek çekilmiş gökyüzünden
sigaramın dumanıyla,
okkalı bir küfür yolluyorum yıldızlara
indiriveriyor dikenlerini,
vazomdaki eflatun çiçek.

Anlatsam,
anlamazsınız
sussam,
kızarsınız sessizliğime
susarak ağlamak düşer
hayatın tam orta yerinde

Mavi çizgili gömleğimi sana bıraktım
Yüzünde çizgiler oluşmasın kahırdan
Gömlekte bıraktığım tenimin kokusu,
Mavi düşlere yoldaş olsun bir zaman

Umutların tükendiği yerde,

en çok yalnızlığım ağladı,
en çok o kıskandı beni senden
hatırla,
tanıştığımızda gözlerdeki masumiyeti
anadolu kadar saftık,
yağmurdan sonraki gökyüzü kadar mavi

Badem çiçeğinde rüzgarımsın
savurma cemreleri ne olur
bırak, saçlarıma yağmurlar yağsın
uyansın kış uykusundan yıldızlar
bulutların arasından,
gözlerime bi selam yollasın.

Canım sarhoş olmak istiyor
Dağılsın istiyor efkar bulutları
Yürek sıkıntılarını unutmak istiyor
Bağışlayın, güçlü değilim bugün
Canım kadeh kadeh rakı istiyor