Bugün ağlamak istiyorum, sessiz gecelerde.
Üzülmek, duyguları tatmak istiyorum.
16 yıldır etrafıma bakıyorum, kimsesizce.
Ölümü bekliyorum, sessiz gecelerde.
Bugün ağlamak istiyorum, yazarken şiirlerde.
Böylesine korkunç bir dünyanın,
Ölüme muhtaç kulları olamaz mıydı.
Nefretler arasında büyüdüğüm çığlıkların,
Benden başka işiteni bulunamaz mıydı.
Aklımla kalbim arasında yaşadığım savaşın,
Bir yanımda karanlık, bir yanımda sen,
Geceleyin bir ağaç mıdır hasretinden üşüyen.
Sesini duyunca gölgesinde filizlenen ayrılık.
Seni mi gördüm yoksa geceler mi aydınlık.
Bir gün uyanırsam gecenin bir vaktinde.
Seni düşündüm, bakınca yıldızlara.
Dağlar dolaştım, güller çiçek açmış.
Güneş aya, gökler aşka ulaşmış.
Bir sana yakışmaz ayrılık, bir de bana.
Seni düşündüm, yapayalnızken aynalarla.
Korkular kaybolurdu, bırakırken anıları.
Şiirlerde cesurca yaşarken acıları,
Acımasız göklerden merhamet yağmıştı.
Yalnızlıklar sarsa neye yarar, her yanımı.
Bir şiir yazdım
Her satırında seni andım
Aşkımı kelimelere yazdım
Ama sen hiç anlamadın
Belki anlarsın sandım
Kaç mevsim sevdaya inanıp tükenirken,
Çiçekler topladım, yarınlar için.
Yıllar çok şey götürürken ikimizden,
Anılar topladım, sevdan için.
Düşüyorum umutlardan, pişmanlıkların gölgesine.
Sessizce bağırıyorum, duymayacak mı hiç kimse.
Sevmek değil miydi sonsuz sürecek eğlence.
Ben miydim seni bana düşündüren her gece.
Senin kapından geçiyorum, hem de öylesine.
Dostunu düşmana yâr etme.
Geceyle gündüzü dost belleme.
Yaradanın biçtiği zamanı,
Düşün de ziyan etme, eyleme.
Bakıp güldüğünü hor görme.
Nice bakışlar gördüm ki, aydın gözler yaşarıp,
Bir bulut misali, kaderimin üstüne yağar oldu.
Duygular kasıp kavururken aciz yüreğimi,
Her geçen gün yalnızlık dostum oldu.
Nice yangınlar gördüm ki, beni benden alıp,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!