Acılar, dört bir yanımı sarınca,
Duman, ışıkları saklamayınca,
Yarınlar, anılmayacak hâle varınca,
Seni hatırlatır kalbimde ki yara.
Zamanın kaybolduğu bu sonsuz yolda,
Özlemek yetmiyordu sahipsiz kalan duygularıma.
Umutlarla sarılırken yarına, her gece.
Bir tek seni beklerdim, düştüğüm karanlığımda.
Belki bir gün gelir ayrılıkların arkasında.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!