Yıkadılar beyinleri cahil milletin
Adına leke sürdüler Cumhuriyetin
Kurmak istedikleri bir devletin
Doğuşunu göstermeyiz ne olursa olsun
Vatana, Toprağa göz koyanlara
Zamanın getirdiği yorgunluk olsa gerek yüzündeki hüzün tablosu
Bir şairin yazamayacağı ve
bir ressamın çizemeyeceği kadar kötü görünüyorsun
Kendine bir an önce çeki düzen ver
Günden güne yok oluyorsun
Belki bütün gün ağlarsın
Bin acı olsa da yüreklerde, biz seni sızımızla
En kötü günlerde bile, aşkla beslenen ruhumuzla
Şerefle dolu yıllarımızda, tertemiz alnımızla
Karanlık günlerde güneşi görmeden sevdik
Paha biçilmez bir değer, baba mirasıyla
Sonunda aldılar bizden onları
Ağlıyordu anaları, acılı babaları
Sel olup akmıştı kurumuş gözyaşları
Onlar bizim şehidimiz canlar sağ olsun
Parçalanmıştı gövdeleri dağın başında
SİVAS'TA SEN YANMADIN MI?
Yaktılar bahçemizin tüm çiçeklerini
Küllerden geriye utanç kaldı
Kırdılar sazın özgürlük tellerini
Can demediler canlarına sürdüler sipere
Ne yaşamak akıllarında, ne de dönmek evlere
Yırtık ayakkabı, parçalanmış çorap bu idi askerin miğferi
Kimse unutturamaz koca bir tarih, Çanakkale zaferi
Bir değil, bin orduyla gelseniz de işlemez
Çaresiz kaldım boş sokaklarda
Yenik düşüyorum şimdi yalnızlığa
Gece puslu yolum karanlık
Ölüyorum 12 civarlarında..
Acı sarmış dört yanımı
Sefaletin hali önümüzde
Biz sırtımıza zenginliği çuvallamışız
Bir lokma ekmekleri yok iken midelerinde
Bizler tokluğun üzerine bir kahve yapmışız
Utanç maskesini indirin yüzünüzden
Gidişinle saplandı vücuduma başkasına sığmayan mızraklar
Sadece gözden değil, deşen yerlerden de akıyor o soğuk yaşlar
Bende bıraktın vedayı, dilimde artık sessiz çığlıklar
Dünlerimden bugünüme gülmüyor yüzüm bilesin
İklimim hep soğuk, hep kış yok artık Yaz’ım
Yarıldı gökyüzü içinden gözyaşı boşaldı saatlerce
sesin titriyordu belli ki gidecektin bir gece
kalbine yüklenince ağırlık, olduğun yere düşünce
iyi bakın demişsin kendinize
yüzünde idi solgunluk, vakit tamamdı belki de senin için
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!