Yumrukluyor Sinesini Şiiri - Kasım Kobakçı

O sessiz duruşu, yumrukluyor sinesini,
Mor bir çürük gömülmüş, feryadının içine.
*
İçindeki o büyük yası, haykırır artık,
Sen tüketmeden, o hazan renkli ahını.
İsyan eder gibi, bağrındaki o girdap.
*
Başlardı ağıtlar, hüzünlü bir iklimde,
Birleşirdi sellerimiz, vuran sinede.
*
Diyordu ki, dışarıdan bakan el alem,
O senin, en yüce bildiğin değerler,
Anlamlarını yitirmiş, senin bu yaslı halinle.