Belki de öleceğim bir sabah erkenden,
İnecek gözlerime simsiyah bir perde.
Çekileceğim yaşam denen bu sahneden,
Benden sonra solgun anılar kalır geride.
Şu yalan dünya kimleri ağırlamadı ki?
Seni arar gözlerim her köşe başında,
Şehrin kaldırımları dert ortağım oldu.
Her rüzgârda adın çınlar kulağımda,
Hasretinle benzim sarardı, soldu.
Şu gönlümde bitmeyen özlemler,




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!