Malûlen emekli
Derdime dermandır bu güzel yüzün,
Tatlı gülüşünle, aydınlanır her yanım.
Bir başka güzeldir, senle her anım,
Sen yokken yanımda, içimde hüzün.
Şimdi her şey tamam, her şey yerinde,
Yüreğimde hâlâ fırtınalar kopsa da,
Hasretim, özlemim dinecek bir gün.
Sensizlik ateşiyle bedenim yansa da,
Gönlüm elbet seni unutacak bir gün.
Her köşe başında arasa da gözlerim,
Dün gece dolaştım, tüm şehrin sokaklarında,
Gözlerim seni aradı, her köşe başında.
Bir zamanlar seninle ne güzeldi bu şehir,
Sen gittiğinden beri, bu hayat bana zehir.
Haberin olsun ki, sensiz gözlerim hep yaşlı,
Hadi git gideceksen, beni düşünme,
Ben zaten alıştım terk edilmeye.
Bu aşkın ateşi söner, sen dert etme,
Zamanla bir avuç kül kalır geriye.
Artık ellerin, gözlerin, bana yabancı,
Bilinmez yollarda kayboldun gittin
Esen bir rüzgârla silindi izlerin
Sanki yer yarıldı, sen içine girdin
Şimdi kim bilir nerede gözlerin.
Kaç kez yemin ettin, sözlerine kandım
Ben kendimde değilim
Dört bir yanım virane
Sebep sensin sevgilim
Oldum deli divane
Yıkılmaz bir çınardım
Bu gece uyku tutmadı, efkâr bastı beni
Hayalin hiç gitmedi gözümün önünde
Durur sanki zaman, düşündükçe seni
Günlerdir sensizim, yalnızlık içinde
Sensiz bu şehir bomboş, ışıklar solgun
Sabah erken uyandım, yorgun bitkin bir halde,
Takvime baktım anne; bugün anneler günüydü.
Ama anneciğim, sen yoksun ki bu âlemde…
Hüzünle doluyum… gidişin bana ölümdü.
Alışmadım yokluğuna, sızlıyor sol yanım,
Sensiz bir kış gecesi, kar yağıyor sessizce,
Tüm şehir uyurken, uyku girmiyor gözüme,
Ve bu gece, seni düşünüyorum sadece…
Yine yalnızım, yine ağlıyorum kendime.
Sensiz geçen her dakika, ızdıraptır bana
Yârim beni benden alıp götürdün,
Şimdi sensiz bir boşlukta gibiyim.
Hasretinle her gün beni öldürdün,
Gönül söz dinlemez, ben ne edeyim?
Senden sonra ben unuttum kendimi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!