Yüksel Önaçan Şiirleri - Şair Yüksel Önaçan

Yapılan bazı organizasyonlara hiç düşünmeden ya da aslını-astarını sormadan katılıveriyoruz.
İ-nette bir ileti dolaşıyor:

“Filistin’deki din kardeşlerimize yardım etmeyen bizden değildir! ” diye.

Ve her zaman olduğu gibi camilerimizin kapısında birisi elinde mukavva bir kutu, “Filistin’e yardım,” diye para topluyor. Yetki belgesi yok, makbuz yok..

3287892 - Aktif 08.05.2008 03:35:00
Aktif Yap | Pasif Yap | Bu Görüşü Sil


Şiir: 946210 - Buruk Aci'ya
Yazan: yaşamakgüzel65

Gönderen: Kumaçiçeği
Alan: YÜKSEL ÖNAÇAN Deliler Buraya
Tarih: 13.11.2008 08:57:00
Konu: Yn: Niye yazamazsın? ! !
----------
Hem aşk mektubu bilmez misin dedın ya bağa, ben aşuk olduğum uşağa mektup bile yazamadım.Sokaktan geçerken bakışiduk, o kadar.

Kimden : yukselenyildiz (Bayan, 53)

Kime : YÜKSEL ÖNAÇAN-Bana az deli, velî gerek

Tarih : 16.11.2008 04:28 (GMT +2:00)

50’li yılların ilk yarısı.
Misket oynayan biz çocuklar, gökyüzünden gelen bir sesle başımızı yukarı kaldırıyoruz.
Bir tayyareden (ki; o zamanlar ‘uçak’ telaffuz edilmiyordu,) yavaş yavaş bir şeyler dökülüyor.
Şaşkınlığı geçen az iri çocuklar, hafif esen rüzgârın ilçe dışına sürüklediği bu bilinmediklerin düşebileceği yerlere koşuyorlar. Tayyare, ilçenin batısından doğusuna uçuyor ve yüzlerce şey yere süzülmeye devam ediyor.

Gidenler, güneşin batmasına yakın döndü. Üç tanesi elindekini kokluyor, sonra mutlu bir şekilde derin nefes alıyordu. Her birine koşuşturduk. Bu insana mutluluk veren koku neydi ki?

AL FESLİ GIZ

Bir vakıtlar Çaygışla'da güccük bi gız varımış. Anası sayayı herkes gibi atıp da başındaki al fes boşa çıkınca festeki altınları dulukbastılara varasıya gadar sökmüş.
Gücük gızın başındaki yazmayı atıp, gür saçlarını yelde savurtturması ananın pek cinine gediyomuş. Aynı zamanda nazar deer deyi de gorkuyomuş.
Ana, güççük gızı teknede yeşil sabınınan bi gözel çimdirdikten sona geydirmiş. Al fesi de başına geçirmiş. Zoba küreeninin üsdüne köz goyup, üzerlik tütütmüş. Gücük gızı dumanın üstünden bi o yana bi bu yana zıplatmış.
Yaşı yere gelmiyesiceyi al fes daha bi gözel yapmış. Aynıya bakınca kendi bile gözelliğine hayran galmış. Yatağa bile fesiynen girer olmuş. Köyün çocukları da, ana-babası da onun Ümmügülsüm olan adını artık 'Alfesli' diye çığırır olmuş.

Hayat, hasta yatağına düşmeden ayakta kalabilmenin zaferini taşıyabilmektir.

Bir bebek kokusunu algılamak, ağlayan bir çocuk, kimsesiz bir yaşlı, bir hasta, bir özürlü gördüğünde kendini onun yerine koymaktır da.

Kimi zaman okyanuslara dalıp, nefessiz kalmaktır. Kimi zamanda anlamsız kahkahalar atmaktır.

Millet olarak çok şaşırtıcı özelliklerimiz var. Mezarlık olarak tahsis edilen arazilerin, ilk mezarı açılmadan bile, köyde olsun, kentte olsun, ihatası hemencecik yapılıverir. Ama okullar yıllar boyu bahçe duvarı çekilmeden durur. Çocuklara gelebilecek zararın kalkanı öğretmenlerdir.

Cesetlere, hem de gömmekle güvence altına aldığımız cesetlere gelebilecek zarar, çocuklarımıza gelebilecek zararlardan daha fazladır.(?)

Yok, mesele zarar gelme meselesi değil, saygı-sevgi meselesi ise, canlılara niçin öncelik tanımayız?
*

Kimden : yukselenyildiz (Bayan, 53)

Kime : YÜKSEL ÖNAÇAN Yavuklular ses verin! ..

Tarih : 04.11.2008 23:18 (GMT 2:00)

'Anam, beyaz tenli avrat al, yediği zeytin boğazından geçerkene görüksün,' diye yazdıydım birine, teni kömür garası olduğu için bakın ne yazmış:



Kimden: Bir sürelik Yokum (Bayan, 50)
Kime: Yüksel ÖNAÇAN- Adı Eskişehir de...