Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Fadime köyünde
evinde
oturmuş yere

mosmor etlerini sermiş mindere
şehit Memedin dul karısı

İnsanın yakasına yapışmasın ki bu illet
ne yapalım cahile ne yapsın ki bu millet
sürmez bu devran böyle gitmez ilâ nihayet
candan cana etmesin bu süfli dert sirayet

bin nasihatten evlâ yaşanan bir musibet

Bu da şiir mi dersin
şair mi dersin Buda

bu bu günkü dersin
iyi ezberle

Mavileriiim ahh hayallerim
denizim mesela

mesela gökyüzüm
mavi masmavi mavimtrak umutlarım

Yalnız bırakma onları
akşamın darında kuşlar ne yapar

bu sabah olgun meyveleriyle hüzün salkım salkım
sarkarken ağaç dallarından
yükselip ayaklarımın üzerinde

Bir kuş işledim
kasnağa gerdiğim beze

rengarenkti eze

üstten battım

Bir parça yalnızlık ver bakkal
ekmek arası

bu gece bu şehre katık edip
bu kenti içeceğim
galon galon

Elimi suya daldırıp yüzdürdüm kâğıttan kayığımızı
sen bir yana düştün ben bir yana
buzdağına çarpmıştık

tek sağ kalan
şiirimizdi yüzen suda

Bir ölü
gülüyor tabuttan bir adam
kaldırıp başını
kimdir bu giden
birbiri ardına gidenler

Tık
tık
tık tık
ve kof bir ses
huu düştün mü
öldün mü