Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Ah aynalar bu gece beni güzel gösterin
zira yılların biriktirdiği ki
yüzümde çizgiler derin

mükellef bir sofrada canla canan bir aradaymış gibi
mum ışığı altında

Adam oğlunun arkasından bağırır
buralarda dolan
getme uzağa

-reşit sen söle sen işit
kad-reşit degil reşit degil Recep ağa

Yorgun bir şarkı mırıldanıyordu camdaki kadın
akşam olmak üzereydi
ikindi namazı kılınalı çok olmuştu

balıkçılar ağlarını toplamıştı
son müşteri kasadaki bütün hamsiyi aldı

Aslı sende sureti bende
sımsıkı kavramışım
hayat avucumda

bende hüznü kalsın
sana sevinçten bir elbise dikeyim

Bir yol çizdin, bu yolda yürüyelim el ele.
İzin vermezse annen, işte asıl mesele.
Aşık olduğum anda, hemen başladı çile,
Beklemeyi bilirim, yemin et söz ver yeter...

Sensiz bir dünya olmaz, seninle hep düşlerim.

Yunus gibi olsak arınsak kirden
Sevsek Yunus gibi biz de gönülden
Dünyaya bıraktığı o meşaleyi
Söndürmesek yürüsek onun izinden

Taptuğa götürdü düzgün odunu

Yüz yılda bir gelensin
Sen sevmeyi bilensin

Gökyüzünden
sağnak sağnak
Yağarken yıldızlar

Bir şarkı istiyorum seni anlatsın bana
bir çiçek istiyorum hep senin gibi koksun
nerelerdesin a can bu günlerde hiç yoksun
bir sevda istiyorum, başıma taçlar taksın...

bir gerçek istiyorum gerçek bir sevda olsun

Ne kadar cömertsin
ne kadar koruyan çok şefkatlisin

şu gök kubbe gibi
gönlüme de aşkı inşa ettin
her yerdesin biliyorum

Üç yüz yirmi sekiz sayfa olan 'YAZ' ı bitirdim, kitabı okuduğum sürede biriken göz yaşlarım sonlara doğru yaklaştıkça söz dinlemez oldular.

Kitabın bitişine mi konusuna mı ağladım bilemiyorum.

Eskiden bir kitabı bir gecede okurdum, bu değerli yapıta da yaklaşık on gün evvel başlamıştım.