Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Yalnızlar rıhtımında bir şair,
Omuzunda bir postacı kuş.
Rengarenk dünyasından;
Uçurur tüm kuşlarını gök kuşağı çizer semaya
Maviliklere...

Bu karda kışta kıyamette
Bir yanım cehennemde
Bir yanım cennette
Neleri örtmüyorki bu kopan fırtına
Dinmeyen yağış,bu kar.
Bir süre ayaklar altında

Siz adama kanmayın
Hep yontar keserle kendi yönüne
Kendi yutar salkımı
Ele verir talkını
Hep kandırır halkını
Biraz müsade beyim

Bu şehrin şeytanı bol melekleri az
Durup düşünmek lazım biraz.
Bu ağacın boyu kısa meyve vermiş
Doldurmuş sepeti tıka basa
Dalları basmış kiraz.

Hep bir yanım eksik yoksun diye
Karanlık odamın ışığını yaktığımda
Birden atıyorsun kendini yatağa
Yorgunsun
Yine de geri kalmıyorsun şakalaşmaktan
Skandal skandal diyorsun

Ben Özdemir Asaf'ı okurum;
Özdemir Asaf'da beni okur,
yazıp okuduğu şiirlerinde...
bu gününün ötelerinden,
dünün çok derinlerinden
duyarım sesini...

Dağları delen kimdi Ferhat mı
Dünyayı kaidesinden kim oynattı
Ben de demirbaşı değilim
Bu sahte hayatta iğreti duruyorum
Zaten köklerimiz çoktan koptu,
O cömert tabiattan

Ne yüzünde ary kalmış
Ne beyninde aklı kalmış
Bulur azan belasını
Kime kalmış kime kalmış
Bu saltanat kime kalmış

Yastığında güller vardı
Saçların bahar kokardı
Ülkene yağmurlar yağardı
Rüyam da görmüştüm seni
Canım kardelen

İnancımın hesabını bir tek Allaha veririm,
Bize de din öğrettiler, yalan söyleme dediler...
Yeme kul hakkını sakın, aşağılama insanı.
Gıybet yapıp ta huzura, çıkmayın sakın dediler.

Kaybedersem sevgisini, bütün korkum ondan benim...