Yeterince ölüm açar, coşkun yaşamın kapısını,
geri kalan çürük meyvelerdir ancak. Yaşam
gibiyi oynar gider, sanki uykuda.
Daha bilinç, daha acı, toplar zaman dışı filizleri
koyu gölgenin sindiği alanlardan. Olgunlaşır meyve
ve kopar düşer de. Ama, bilinki artık ayak altında
değildir o, her zaman tat veren, yüce.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta