Çamlığa yaslanmış, hüzünlü yüzü.
Hiç gülmemiş, ağlar olmuş hep gözü.
Bağrında taşıdı bunca yıl bizi.
Bozok Yaylasının güzel YOZGAT’ı.
Hep hayalimdesin, hep düşümdesin.
Hem ekmeğimdesin, hem aşımdasın.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta