YORULUR İNSAN
Çocukluğumdan berikoştum, koşturdum!
Düz yoldan, yokuşlu bir yola geçtim.
Daha hayata aklım ermeden, çalıştım.
Koştum koştum, çokça şeye geç kaldım.
Yaşamın güzelliklerine geç kalınca,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.