yoruldum insan olmaktan,
derken içimde bir fırtına koptu,
gözyaşlarım okyanuslar gibi akıp,
yüreğimdeki acı hiç durmadan doldu.
Gecelerim sessiz çığlıklarla dolu,
yüreğimdeki yaralar hiç kapanmadı,
insan olmak ne zor iştir,
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,
Devamını Oku
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta